kendine döner insan
nereye gitse, kendine
menzil ne kadar uzak olsa bile
uçurumlar cezbeder yalnızlığını
çöller durak olur gözlerine
bir yaman seferdir düşen ömrüne
varacağı kendidir, vuslat kendine...
her harf kendiyle başlar, biter kendiyle
ses semada, yankısı seda
adım, adım koşarsın kendi sehpana
doğdun ve kalmayacaksın dönyada
her nereye gitsen
ve kansan kime
dönüş yine bil toprağadır, toprağa
ezberinden geçer, günlerle gecen.
ruh uslanır bu bilmeceden
tekerür eyvah, yine tekerür
tecrüyle kafidir, dillerde sükun
ne kadar anlatsan ecrin kendine
duymayan kendindedir, duyan kendinde
mabed
12.10.2006
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 20:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!