İnsan, kendi hayatının yarısı bile etmez,
Doğunca bırakmaya başlar kendinden kopardığı her parçayı.
Bir seyyah gibi dolaşsa da evreni,
Ruhunda birikenler değil mi en derin?
Sen kendinden paylaştıkça ya da bıraktıkça,
Söyle, sen senden eksilirken
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta