Kendinden Başka Kimseyi Görmez Şeytan

Yanmış, kavrulmuş küllerinden kaç kez yeniden doğmuş tarihin en büyük ulusunu bir kaçık suda boğmaya kalktılar.

Kaşık tutmasını bilmeyen zalim uşaklar
Karşılığını susuz denizde boğulma tehlikesi ile gördüler
Daha da azacak onlar
Biz bitti demeden bitmez türünde bir yamukluk onlar

Anka kuşu gibi doğunun güneşi ra Ankara'da bir asır önce sonsuzluğun Türk devleti
Küllerinden sonsuza kadar doğmuş olduğunu hatırlatmaya bir ibret ile yarım asırlık hazırlık ile Hızır gibi geleceğini nereden bilsin şeytanlar

Mahşer tufanında yüzlerine bir ayna tuttum
Dünya da yaşattıkları zulmün aynasıydı
Bakın bakayım ne göreceksiniz diye sordum
Orada kendilerini gördükleri halde
Hak tarafından kalplerine kara leke basıldığı için
Uzun dilleri ile bu biz değiliz diyemediler

Türk kuklalar ile uğraşmaz
Kuklacıyı günü ve zamanı geldiğinde vurur
Ortada dımdızlak kalır bir gün tüm kuklalar
Sonrasını yine kim toparlar
İnsanlığın adı Türk töresi ile yeryüzünde pislik temizler
Biz Türklerin de dünyanın tek devlet aklı olarak yeryüzünde işimiz budur.

Kendinden başka kimseyi görmeyen şeytana
Papucunu bir tek Türk ters giydirir
Dünya da hiçbir zalim yolunu bulamaz bulduğu yer cehennem gibi bir yer olur