son cemre de düştü.toprak yeşillenmeye istekli.kumsalda taptaze bir ayak izi.kuş cıvıltılarıyla şenleniyor ortalık.
ne zaman istanbul'u bulduysam kayboldum .ne zaman kendimi aramaya kalkıştıysam İstanbul'un yolunu tuttum .
İstanbul benim yokluğumun öteki adıydı.
belki gülün sesi belki de bülbülün gözleriydi.
iyi de ben niye susuyorum şimdi.
Kayıt Tarihi : 30.4.2025 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!