Kendime Dönüyorum Şiiri - Serpil Koçar

Kendime Dönüyorum

Bir zamanlar seni beklerdim,
şimdi sabahı bekliyorum sessizce.
Gözyaşımda değil artık adın,
çünkü öğrendim; bazı eksikler
tamamlanmak için değil, öğretmek için gelir.

Yüreğim yorgun ama sakin,
senin suskunluğundan değil,
kendi sessizliğimden güç alıyorum artık.
Her yara biraz ışık sızdırıyor içime,
her kayıp biraz daha ben yapıyor beni.

Ve biliyor musun,
artık biri gelsin diye değil
sevmek için seviyorum.
Hayatı, kendimi, rüzgârı,
ve hâlâ içimde yankılanan eski duaları…

Sen gittin, ama ben kalabildim.
Bu da bir zafer sayılır kalplerin dilinde
çünkü ben, kendime döndüm.

Ve belki bir gün,
biri gelir hayatıma usulca,
içimdeki boşluğu fark etmeden doldurur.
O zaman anlarım, kaybettiklerim sadece yer açmış,
yeniden sevebilmem için,
ve ben, artık korkmadan,
yeniden açarım yüreğimi dünyaya.

Ben kendime dönüyorum…
Ve sevmeye hazırım.