Kendimden Uzakta Şiiri - Seyrani Göl

Yüzüm düşmüş ellerime,
Tanıyamıyorum kendimi.
Aynalara küs değilim artık,
Ama baktığım ben değil,
Sanki bir yabancı yerleşmiş içime.

Sesim var ama yankım yok,
Konuşsam bile duyulmuyorum.
Bir boşluk büyüyor içimde,
Ne rengi belli, ne şekli,
Ama her şeyi yutuyor sessizce.

Kayıp mıyım, yoksa silik bir iz mi?
Bir duvarın kenarında unutulmuşum.
Bir sandalyede oturuyorum belki,
Ama dünya benden habersiz,
Ve ben hiçbir yere ait değilmişim.

İçimden geçen yollar
Artık bana çıkmıyor.
Sorduğum sorular bile
Başkasının sesinden dökülüyor.
Kendime bile yabancıymışım.

Ve bir ışık süzülürken karanlıktan,
İnce bir kıvılcım uyanır derinden.
Kendimden uzak da olsam,
Bir adım atarım bilinmeze doğru,
Belki orada bulurum kendimi.
S.GÖL