Yolun uzun…
Ve sen hep uzun yolların adamı oldun.
Kimse görmeden büyüttüğün sabır,
Geceyle konuşan bir yürek,
Gündüze ağırbaşlı bir tebessüm bırakan bir irade…
Sana bakınca insanlar sadece sükûnet görür,
Ama ben bilirim:
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta