El oluyorum kendi içimdeki kendime.
Ben, bende değilim ki ben olayım.
Umudun arkasından bakarken,
Bir çift mahmurlaşan göz kalıyor bende.
Güneş ağır ağır kaybolurken günün ardından,
Saçlarını gökyüzüne uzatmış bekleyen bulutlar,
Kızıl bir sarayın içinde gülümseyip bakarken,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta