Varlığın soğuruşlarına bırak
Bırak
Düştüğüyle kalsın rüzgarlar.
Tuttuğun
Tüm vakitler gerçek değildi oysa
Sende kaldığını zannettiğin tüm yaşanmışlıklar da.
Sanki geceler kopartmış seni benden
Sanki ellerim tutukluk yapmış
Sarılamayıp sana.
Sanki kalbim durmuş
Sesini her duyuşumda...
Neden böyle kalakaldım karakışın ortasında?
Adım adım yürüdüğün kitaplarımın ayraçları üstünde duruyor hala...
Benden bir hatıra olsun sana diye bir yaprak koymuştun hani,
Sararmış sayfaların arasına.
Dümdüz olmuş, kurumuş bir kağıt hissinde,
Eskiyip yıllara...
Bir klarnetin sessiz ağlayışlarına bıraktığım kötürüm asırlar,
Neden inat eder müzikler
Rüzgarlara…
Oysa ne rüzgarlar
Ne müzikler güzel dans eder…
İnan
Senin kadar…
Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Hem de hiç şaşmadan
Penceremden…
Kanıksadığım diyorum
Çünkü, nasıl bir kudret ki hiç sektirmez vaktini
Sanki bir acısı var da geçmişlere yâdından
Özür dilemek zor geçmişten
Yüzleşilmesi imkansız bin bir çeşit harmanıyla
Sebat etmişken
Günahlarıma…
Böylesi zor bulunan meşruluğun
Kıyısında bir gece…
Sessizce çek üzerime geceni
Olmadığını anlamayayım.
Düşmesin üzerime karlar
Rüzgar ayaza kol kanat germesin.
Bu gece
Seyredeyim yıldızları,
Sessizce kapıl müziğine gecenin
Aradığın değil
Biliyorum...
Ama
Alaca karanlığa var daha
Bitmiş değil zannettiğin gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!