Kenan Çarboğa Şiirleri - Şair Kenan Çarboğa

Ay düşer yüreğime kimsesiz gecelerden
Şu zavallı, kimsesiz yüreğime ay düşer
Eşkalsiz birkaç gölge sızar pencerelerden
Karanlığa bulanmış kaç sahipsiz vay düşer

İniltiler kuşatır geceyi dört yanından

Benim elma yanaklım
Gökkuşağı beneklim
Hep sende kalır aklım

Deniz gözlü uçurtmam
Seni yalnız uçurtmam

(Herkes özünü arar)
Sevda deryasına dalmayan aşık
Sevdayı küllenmiş ocakta arar
Hak’tan bul emrini almayan aşık
Harabeye dönmüş bucakta arar

Gönlümün sultanı, gözümün nuru
Aşığım, aşığım, aşığım sana!
Firdevsi Alâ’da arana huri
Aşığım, aşığım, aşığım sana!

Aşkın ki alnıma yazılan kader

Ne söylersen söyle be gönlüme söz geçmiyor
Terslesen de eyvallah kızsan da seviyorum!
Anlamadım ne varsa senden hiç vazgeçmiyor
Beni günde üç öğün üzsen de seviyorum!

Seviyorum yalan yok gerekçesi yok amma

Gözlerinle semaya zulmetmeyi bırak yâr
Yıldızlara duyduğun kinini bana sakla
Gururun gözlerinin önünde sonsuz duvar
Gizlenemez bir ömür gönülde saklamakla

Ben inanmış bir âşık, sen Belkıs’ça mağrursun

Sur üstünden bir akşam seyreyledim sessizce
Sanki koca ülkenin kalkanı Diyarbakır
Aralandı habersiz ruhumdaki bilmece
Gizlemek mümkün değil sevdanı Diyarbakır

Öyle temiz bir aşk ki gökteki kardan beyaz

Satır arası aşkların
İsimsiz kahramanlarına inat
Çekebiliyorsan en asil restini
Buçuk heceli mısraların
Anlamsızlık girdabından kaçabiliyorsan
Eriyebiliyorsan bir neyzenin elinde

Rahman ve Rahim olan
Yaradan’ın adıyla
“Ol” emriyle âlemi
Var edenin adıyla

Her şey O’ndan, her işe

Sabredin, yeter ki yol versin Allah
Bir sefere çıkacağız az kaldı
Her derdin, tasanın, zulmün inşallah
İcabına bakacağız az kaldı

Ümmeti boğarken kâfirin gücü