Yarım ayın keskin yüzü kanatıyor tenimi,
Kanı geceye karışıyor zifiri karanlığın
Suyun durgunluğu saflığını bozuyor,
Dilimin kurusu birkaç damla için tüy bitiriyor.
Ayaklarımı ateş aldığında alnım kartlaşır,
Bir fahişenin eskitilmiş memesi kadar sönük.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta