Yağmurlar yağarken mi sevmeli seni
Yoksa güneş doğarken mi kış vakti
Bir hastanın umudunda mı aramalı yoksa
Yüreklerde çınlayan müzik sesinde mi
En iyisi mi gaipten sayıp aramamak seni
Belki saraylarda bulurum bir melike gibi
Bırak çıksın içimden, hıçkırarak ağlamak sesi
Çünkü seni sevmek, bir ömrün son nefesi
Öyle bir notadır ki bu yalnızlığın ezgisi
Bütün güzel tınıları birer birer susturur
Sadece kulağıma çalınsın kemanın sesi
Kalbime değerse, canımı acıtır durur.
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yağmura söyle,
yokluğunda,
duaların akmakta hastane
cam/la/rın/dan…,
hızır/ilyas tepesi şahittir bilirsin,
bozuk bir gramafonun kırık iğnesi gibi,
çiziyor zamanın plağını
celâlli sözlerin,
kestiğin raconlar ve verdiğin ayarla…,
ve ayrılığa söyle,
birlikte dinlediğimiz insanlığa ağıtlarla,
gökyüzünde hâlâ yıldızlar
ya/nı/yor;
kadim zamanlar kervanı buhurum;
ömründe bir türlü dikiş tutturamamış
zayıf bir iplik gibi sabırsızım,
orta mescid öğlesinde
bir pazar gününde daha,
sade kahvelerimizi yudumlamaya…,
ve söylesin şimdi toroslar,
avare sakarya ovasına,
sohbetini daha nasıl,
a/ra/ya/bi/li/rim;
ki vefaya inançsızlığımı yıkan,
son çare tabîbim,
ah;
TÜM YORUMLAR (1)