Kemal Tekir Şiirleri - Şair Kemal Tekir

Hayat fani ölüm anidir dostlar,
Uzun kısa yaşasan da ne yazar.
Konar göçer misafirdir insanlar,
Kral olsan sultan olsan ne yazar.

Neyleyim ben söz verip,
tutmayan insanları,
Neyleyim kötü günde,
arayıp,sormayanı.

Aşk,aşk diye sevgiyle,. Çarpmayan yürekleri.
Işıl ışıl parlamayan,
Gözleri ben neyleyim.

Kişinin günlük yaşantısında,çok sayıda başarısızlığa uğraması sonucu zamanla ne yaparsa yapsın, olayların kontrolden çıktığınıa başarılı olamayacağına dair edindiği, kaderci yaklaşım.
Kısaca geçmişteki olumsuzlukların ,bugünkü durumu belirlemesidir.
Öğrenilmiş çaresizlik içinde olanlar, korku,endişe ve kaygı ikliminde yaşarlar,
Üzüntülü,öfkeli,stresli olurlar,

Sevgilisin,saygılısın,
Hoşgörülü,fedakarsın.
Cehaletle savaşırsın,
Çevrene ışık saçarsın.

Oku dostum vaktini,geçirme boşa,
Cehaletten beslenenlere bakma.
Düşme sakın onların tuzağına,
Doldur hafızanı,ilim irfan la.

Günümüzde insanlar, olmak eğilimi ile,sahip olmak eğilimi arasında bocalıyorlar.
Olmak eğilimi,kendini her alanda geliştirmek,özü ,sözü bir olmak ,ilkeli,katarlı,tutarlı,erdemli,onurlu,
adaletli vicdanlı,kısacası kamil insan olmaktır.
Sahip olmak eğilimi ise,mal,mülk,servet,şan,

Eşinle,çocuklarınla,
Olsun sıcak bir yuvan,
Sana hep kucak açan,
Huzur,mutluluk yayan.

Sevgisiz,saygısız,aşksız,
ahbapsız,arkadaşsız,
sohbetsiz,paylaşımsız,
sosyal hayat olur mu?

Tesadüfen yaşıyoruz ,
,üstünkörü bilinçsiz,
İlimsiz,bilimsiz,eğitimsiz,
tedbirsiz.