Kemal Tekir Şiirleri - Şair Kemal Tekir

Benim evim, benim eşyam,
Benim bedenim, benim zamanım.
Benim düşüncem, benim duygum,
Benim ailem, benim ülkem.

Diye tanımlanan her şey,

Aşk,kör kuyuya benzer,
Çıkamaz,içine düşenler.
Aşk,labirente benzer,
Kaybolur,içine girenler.

Aşk yanardağa benzer,

Emek verdim herkese,
Ailemde, çevremde,
Çırpındım gündüz,gece,
Eşim ve çocuklarım,
Mutlu olsunlar diye.
Neden şimdi hiç kimse,

Egemenlik,kayıtsız,şartsız
Milletindir ilkesiyle,
Halkın kendi kendini,
Yönetmesi esasına dayanan,
Rejimin adıdır Cumhuriyet,
Çağdaş uygarlık yolunu,

Huzur arayan insanlarda,
Gördüğümüz yaygın hata.
Küçük aksilikleri,
Gözlerinde büyüterek.

Hüsrana kapılmaktır,

İnsanın kendine yaptığı,
Kötülüğü,haksızlığı,
Yapamaz başka hiç kimse,
Dünya bir araya gelse.

Zararını hep biliriz,

Sokak çocuğu adım,
Kırıktır,kolum,kanadım.
Ağabeylerim,ablalarım.
Söyleyin nedir günahım.
Herkesin sıcak yuvası,
Varken,ana, babası.

Oturup bütün gece,
Seni düşündüm yine.
İçtiğim her kadehte,
Seni aradım yine

Sabah ayazı gibi,

Özledim sevgilim,özledim seni,
Sıcak nefesini,güzel sesini.
Özledim sevgilim,sıcak buseni,
Özledim yumuşak,güzel tenini.

Özledim sevgilim,özledim seni,

Zihnimizde düşünceler,
Gece gündüz dans ederler.
Düşüncenin kalitesi,
Başarının, güvencesi.

Zayıftır bazı zihinler,