Evlad-ı Fatihan ayağa kalktı
Herkese ayan'dı ulu hakanım
İrade sadece milletti halktı
Torunlar uyandı ulu hakanım.
Sen ki bu ümmetin gönül fatihi
Hikmetinden asla sual olunmaz
Gaip ilimlerin bizce bilinmez
“Ol” demesen eğer canlı kalınmaz
Rabbim dilemese böyle kalmazdık
“Ol” demese Allah; biz de olmazdık.
Hasreti ömrüme reva gördüler
Ayrılık ağını sağlam ördüler
Uzaklardan bakıp sefa sürdüler
Sevdamı yakmayan közler utansın.
Geceyi gündüze seçenler bilir
Hafta sekiz cuma dokuz
Görmeyince yananlar var
Bu gün varız yarın yokuz
Şu dünyaya kananlar var.
Olur, isen gönül ehli
Akan sular durur vatan denince
Aşarım dağları vatanım için
İlmin mürekkebi cehli yenince
Başarım; Milletim vatanım için.
Yâr olmam kimseye yurdum olmadan
İlgi ve sevmenin adıdır vefa
Dost ile gülmenin tadıdır vefa
Akrabayı bilmek yâdı'dır vefa
Vefakar insanı sever Allahım.
Vefasızlık şeytanın bir oyunu
Terörün defteri dürülsün artık
Hainler yerlere serilsin artık
Bıçak kemikte'dir bu kadar yeter!
Zalimlere bir ders verilsin artık.
Ne engel ne mani durduramazlar,
Kardeşi kardeşe vurduramazlar,
Dalgalan bayrağım indiremezler...
Kutlu bir Turan da gözümüz bizim.
31.05.2012/Kahramanmaraş
Gökkuşağı misali rengârenkti
Renkler onun dünyasıydı
Sevdiğine en renkli halleriyle göründü
Renklerin muhteşem hallerine büründü
Kimi zaman lacivert
Kimi zaman beyaz
Gece ayazı,kalp atışlarım
Bir figan oldu bakışlarım
Bin yıllık yokuşta umutlar
Ne durabildim,ne de dinlendim
Aşk kıvrımlarında yitik bu gönül
Ne umdum!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!