Kurtulmuyor bu salak kalbin burnun dikine gitmekten,
Nerde bulsa bir duvar inatla çarpıyor yıkamayacakken,
Neden düz yolu değil de nerde yokuş var onu seçiyor.
Durmuyor yerinde, nerden geliyor bu enerji,
Bu sempatiklik neyin nesi,
Peki ya bu gülümseme kime, kim bir çiçek yaprağı koydu ki avcuma çiçek açtı gönlümün küçük bahçesinde,
Niye bir gününü kalbimde geçiriyor,
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta