Neyleyim senin gibi şehri ya Ankara!
Sokakların kusarken sızmış ayyaşları ruhuma
Bir fahişe kadar temiz ruhum,suskunum
Vertigolar benliğimi sarar,susar annem
Bağırmaz bağırmakta olan sübyanlar
Bu da geçecek diyen babam
Devam eder hayata küfür etmeye
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta