Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

İran inat ediyor atomda, nükleerde,
Sanki Siyonist buna razı değilmiş gibi!
Sanki engel olamıyormuş gibi bir tavır;
Tehdit Sünniye deği İsrail'eymiş gibi

İnsanoğlu şeytani bir yolu seçti gitti,
Tabiatın, insanın ırzına geçti gitti! ..

Kim ki bir milyon lira ister yarışmasında,
Bir yarışmacı vardı spiker karşısında.

Tereddütsüz cevabı çok hızlı veriyordu
Çok fazla bilgiliydi ki sona gidiyordu.

Muamelat İsevi giyim kuşam Musevi,
İslam'dan bize kalan bir tek cenaze evi! ..

Kötüyle yaran olma, kötüye eder davet,
Bir değil, iki değil, sonunda dersin evet.

Bulmacacı hadi çöz, varoluş neden sence?
Bilmiyorsan neden ki, O yok diyorsun gence?

Uzak dur bir şey vermez, o ensesi dolgunlar,
Zaten onlar yüzünden benizleri solgunlar...

Allah öyle derinden acıyor ki kuluna,
Son bir fırsat daha veriyor ademoğluna,
Süngüsünü düşürüp elin eteğin çeksin;
Yaşlansın da bakmasın bari sağı soluna...

Yoksul bir oduncuymuş, üstelik de pek yaşlı,
Ormandan odun keser satarmış gözü yaşlı.

Yine soğuk bir günde yüklenmiş odununu,
Satarak kazanacak buğdayını, ununu.

İki ayaklı itler ezanıma ürüyor,
Dalaşma varsın ürsün, yine kervan yürüyor...