Boş bir kazan gibiyim
En hafif rüzgarda tıngırdıyorum.
İçime kuru bir yaprak düşse
Onunla avunuyorum.
Boş bir kazan gibiyim
Altıma odun atsalar için için yanıyorum,
Üzerime su dökseler
Dolup dolup taşıyorum.
Boş bir kazan gibiyim
İçimde ne nimetten eser var,
Ne üzerimde kokusundan
Yalnızım bu bahçede içimde bir hüzün var.
Boş bir kazan gibiyim
Kepçem bile avere, yok görünürde
Bana gölge veren kuru ağaç
Salınır durur üzerimde.
Anlayamam halimi, gücüm yok
Sevemem yarimi, beni seven yok
Boş bir kazan gibiyim dedim ya
Ağlayamam, yaş dökecek gözüm yok.
Kayıt Tarihi : 15.1.2002 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!