biliyorum kaza geliyorum demez
hele muhatabı ben olduğumda hiç diyesi olmaz
sanki kazaları ben davet ederim yaşamıma
küçük bir çocuğun çevresi ile ilişkilerinde
itinasız hareket edişidir sanki
çıkarsız ve önyargısız
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
ben hala oyuncaklarimi ve cocuklugumu özlüyorum
kazalarla bulusmam hep bundandir
Aman efendim özlediğimiz sadece ouncaklarımız ve çocukluğumuz mu acaba?Yoksa avuçlarımızdan akıp giden, bir türlü gidişine engel olmadığımız yaşamla birlikte sürüklenen fırsatlar ve güzellikler mi olsa gerek ?Ben içimizdeki çocuğun hiç büyümediğine inanırım hep...Aklımızda hep bir fotoğraf vardır çocukluğumuza dair...Ve biz hala o yaştayızdır...İşte yaşımız kaç olursa olsun, başımıza gelen ve adına kaza dediğimiz şey belki de içimizdeki çocuğun saflığı ile dünyaya bakışımızdandır...Kimbilir...İçinizdeki çocuk hiç büyümesin efendim...Aynı taze umutlar, ayn saf güzellikler hep varolsun dilerim...Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta