Aksi, ters döngüler başa sarıyor sanki,
Her şey inadına iyiye gidiyor gitmesine ama,
Yine de bir şeyler var,
Var işte irdeleyemiyorum gerisini.
Hüzün dolu akşamlar yerini kimlere bırakmış,
Bu yapmacık, bu apansız gülüşler nerden geliyor,
Buz gibi keskin nefesin nerde, ey karanlıkların şehri,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
