düşerken her bir umudum gözlerimin önünde,
öylece bakakalmıştım mehtabın aydınlattığı gökyüzüne.
yaşadığım her bir infiali bu anlamsız ruha adamıştım.
oysaki ne gerek vardı bunca hapsolmuşluğa,
yollarca uzanmış karanlığıma,
ne gerek vardı?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Oysaki birkez daha gezdim bu sokakları..
Ne bir dosta rastladım,
Ne ufuk da bir can....
Yüreğinize sağlık, beğeniyle okudum..
Saygılarımla..esenlikler
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta