Ne zaman iki satır arasında karalansam
Kömür tozlarında bir yığın oluyorum
Bulaşmadan dalların beyaz mahsenine
Kalıp silgilerle siliniyor ruhum
Ve bir cürüm gibi rüzgarla kayboluyorum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını