Kayboluş Şiiri - Şehnaz Kart

Dışavurumlar..
Sürüden ayrı düşmüş bir ceylan gibi,
Kendimi dile getiremiyorum.
Merak konusudur; iç dünyanın varlığı,
O kavram yok bende..
Hayallerim yok artık
Gökyüzüne bakamıyorum, doğal hazlarım kayıp..
Ferahlık veremiyorum ne kendime, ne de sana
Sonsuz huzur duygusu…
Mimiklerim kayboldu.
Zaman değil benim sorunum,
İşlevselliğimi yitirdim.
Anımsayamıyorum bile, ipuçlarım silindi.
Gölgem yok, ben gölgeyim,
İnsanlık yok oldu, ben de..
“söz uçtu, yazı kaldı;
sen uçarken, ben sözde kaldım.”