Kaybolmuş ve asla gelemeyeceğim iki dünya arasında, yürüyorum
Sevgiye aşka inat ölümün sonsuzluğuna inat herşeyi silmekten
başladı kaderim
Sensizliğin huzuru tekrar diriltti kalbimi
Ve ben sıradanlığı seçtim
Herkes gibi olmaktan uzak farklılaştırmaya çalıştığım korkusuz,cesur duygularımdan vazgeçtim
Tek kalemde sildim hepsini
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta