Sensizlik artık bu şehrin adı.
Puslu gökyüzü, köhne binaları,
Adımlarına muhtaç sokakları,
Hasretinle uzayan geceleri var.
Sensizliğe ağlayan bulutları,
Özlemine yelken açan gemileri,
Haddini bilmez bir aşığı var.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta