Kayboldum Şiiri - Kasım Kobakçı

Yer edinemezdin ruhumda,
Erirken sevginin buzlarında,
Hükmederken bakışların ateşe,
Sis iniyordu yalnızca içime.
*
Belleğimde saklı anıların,
Kayboldu tek tek, sevgi kuşları,
Suçlu bir mahkûm, sevdanın gölgesinde,
Ayrılık okları, isabet etti bana da.
*
Kanatlı şahinlerin dilekleri,
Geçici varlıkların izlerinde,
Asi gönlüm, akıyor asi asi,
Tek sığınağım, olduğun zamanlarda.
*
Şimdi geçici limanların ıssızlığında,
Sen olmadan titriyorum ve korunmasız,
Geride bıraktım, bütün iyi anılarımı,
Bir tekneye döndüm şimdi, mürettebatsız.
*
Savruldum yurtsuz düşlere,
Uzakların denizindeki hayallerden,
Ne yapayım gülüşlerini,
Nasıl edeyim?
*
Nereye yönelirsem yöneleyim,
Yazıyorsun, her yerde sen,
Her anının içinde, bir yankı gibi kaldın.
*
Bulurdum seni, her şeye rağmen,
Sana çıkardı, bütün yollar,
Sana açılırdı, bütün kapılar,
Başlardım her güne, bir tek anın olsun diyerek.
*
Bütün yollarım kapalı şimdi,
Mühürlü, bütün kapılarım,
Sana ağit değil, bütün zamanım,
Daha karanlık, gündüzüm gecemden.
*
Soldu sensiz, gelincik tarlaları,
Açmıyor artık çiçekler,
Griye döndü, bütün dünyam,
Her anının içinde, bir gölge gibi kaldın.
*
Gidemiyorum, gitmek istesem de,
Kalamıyorum, kalmak istesem de,
Ne bir yuvam var, ne de bir yurdum.
Senli ve sensiz zamanlarda, kayboldum...