Esef ile ağlarım,
O, kaybolan yıllara!
Ciğerimi dağlarım,
Girdim yanlış yollara!
Uydum bende modaya,
Girdim türlü bida’ya!
Modern oldum ben(!) güya!
Düştüm komik hallere!
Kıyafetim batıdan,
Karakterim kötüden,
Habersizce atiden,
Destan oldum dillere!
Bilmiyordum perva ne?
Öğrenmedim hayâ ne?
Olup ben bir pervane,
Düştüm odlu yollara!
Haram girdi gözüme
Harı düştü özüme!
Vurdu isi yüzüme!
Rüsva oldum kullara.
Başta saçlar kırardı!
Gül benizim sarardı!
“Yok, mu” diyor, nefs “ardı? ”
Bakar semli ballara!
Kesmiş kabir yolumu!
İhtar eder ölümü!
“Durdur! ” diyor. Zulüm’ü,
“Kota koy! ” der. Hallere.
Ecelinden kim kaçar?
Döndüm hakka çarnaçar!
Geç kalmayan eder kar!
Tövbe; tüm sol yollara.
Cihat ŞAHİN
04.06.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 4.6.2010 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!