Kaybolan Isaretler
Insanoglu bir gün virgülü kaybetti,
söyledikleri birbirine karisti..
Noktayi kaybetti, düsünceleri
uzayip gitti ayiramadi onlari
Ünlem isaretini kaybetti bir gün de
sevincini öfkesini bütün duygularini
yitirdi. Soru isaretini kaybetti
bir baska gün: soru sormayi
unuttu o zaman. Iki noktayi
kaybetti ardindan; hic bir aciklama yapamadi..
Hayatin sonuna yaklastiginda
elinde sadece tirnak isareti
kalmisti. O tirnak isaretinin icinde yalnizca baskalarinin
düsünceleri vardi...
Kayıt Tarihi : 2.2.2001 14:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!