Kaybettim seni... Şiiri - Şah Ali Yaşar

Ateş böceği gözlerin kırışıklığında kaybettim seni
Yıldızların transparan şıklığında...
Kamıştan uçurtmam
Telden arabamdın.
Bilyelerim, topacım
Çelik çomağımdın
Lego çocuklarının mızıkçılığında kaybettim seni...

Suratıma sıçrayan çamur
Ellerime bulaşan yağ, pas, kir
Şalvarımın dekolte yaması
Topuklarımın nasırlaşmış yarası
Ve parlayan
Ve dimdik
El değmemiş
Ayak basılmamış
Ana göğsünde süt gibi helal
Çocuk dilinde ninni kadar masum
Onurlu kavgalarımızın salıncağı
Balık sırtı dağların mitralyöz aynası
Alnım...
Ve dudaklarım kır kınası
Alev alazı
Ve yüreğim
Gavur göğsünde şahin gagası
Kaldırım yosmalarının kancıklığında kaybettim seni...

Kor ateşiyle abandı üzerime güneş
Dudaklarımın kuraklığı topraklarıma vurdu
Deniz mavisi uçurtmalarla selam gönderdim
Azrail bakışlarıyla sırıttı durdu
Bir damla gözyaşını esirgedi benden
Cankeş bulutların kısırlığında kaybettim seni...

(17/09/1998-Van)