01.03.2001 elbistan/kahramanmaraş
O kadar yakınken ne bu uzaklık, onca insan icinde ne bu yalnızlık,iradesiz duygular içinde karmakarışık.
Biliyorum yanlış yönde duygularım böyle giderse yakındır gözyaşlarım zaten belli değilmi? Ağlamaklı halim,imkansiza ramak hayallerim.
Şimdi öyle bir yerdeyim ki adım atsam haddimi aşacağım geride kalsam üzüleceğim
Bildiğim tek gercek var şu ki; "eninde sonunda kaybedeceğim,özleyeceğim hatirlayip ağlayacağım gözyaşı dökeceğim...."
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta