Kayaların Marina’sı Şiiri - Odisseus Elitis

Dudaklarında bir fırtına tadı var – Ama sen nerelerde
dolaşıyordun
Bütün gün aklında taşın ve denizin katı düşü
Kartal yüklü bir rüzgâr sıyırdı tepeleri,
Sıyırdı isteğini kemiklerine kadar
Ve gözbebeklerin aldı Khimera’nın sancağını
Köpüklerle çizerek belleğini!
O küçük eylülün bildik yokuşu nerede
Hani aşağıya, öteki kızların o sık çalılığına,
arkadaşlarının kucak dolusu biberiye bıraktıkları
o kızıl toprağa bakarak oynadığın.
-Ama sen nerelerde dolaşıyordun
Bütün gece aklında taşın ve denizin katı düşü
Sana çıplak suda onun ışıldayan günlerini say dedim
Sırtüstü yatıp her şeyin tan vaktinin tadını çıkar
Ya da sararmış ovalarda dolaş
Göğsünde bir ışık yoncasıyla, Ey iambos dizesinin Ecesi.
Dudaklarında bir fırtına tadı
Sırtında kan kırmızısı bir giysi
Tepeden tırnağa yazın altın sarısı
Ve sümbüllerin kokusu içinde – Ama nerelerde
dolaşıyordun
İnerken kıyılara, çakıl taşlı koylara
Soğuk ve tuzlu bir deniz yosunu bulduğun
Ama daha da derinde kanayan bir insan duygusu
Ve sen saşkın kollarını açarak onun adını andın
Usulca yükselerek kendi deniz yıldızının
Parladığı derinliklerin saydamlığına.
Dinle, o söz, bilgeliği son günlerimizin
Ve zaman tutkulu bir insan yontucusu,
Güneş bir umut canavarı gibi başında duruyor,
Ve sen ona daha yakın bir sevgiye sarılmışsın
Dudaklarında acı bir fırtına tadı.
Artık bir başka yaz daha bekleyemezsin kemiklerine
kadar deniz mavisi,
Ne de nehirlerin yçn değiştirip
seni yeniden analarına götürmelerini.
Ne bir kez daha başka kiraz ağaçları öpebilirsin
Ne de karayelin sırtına binebilirsin.
Dünü ve yarını olmayan kayalara çakılı,
Fırtınanın taradığı saçlarınla kayaların tehlikeleri
içinde
Elveda diyeceksin çözümsüz bilmecene.

1940

Çeviri: Cevat Çapan