Kavaklıdere
Bir zamanlar nazlı nazlı akardın
Bahar gelince beslenir coşardın
Geçerdin hoş kokulu iğdeler arasından
Ağlama geçmişe beni gömdüler diye
Ne seni unuturum ne de anamın ak yüzünü
Üzülme, gül... gül biraz Kavaklıdere
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta