Katil Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Ah, yürek yangın yeri
Kelimeler lal...
Yine acının sokaklarını arşınlıyor
Titrek ayak parmak uçlarım.
Sevgi diye yudumladığım kaçıncı ağu,
Kaçıncı ölümlü gece?

Gülen gözlerim, ağlamayı hani unutacaktı?
Şimdi dağlarına kar yağmış umutlar gibiyim.
Saçlarımı rüzgâra verdim,
Dilimde yarım yamalak bir şarkı.
Ellerimi acıya verdim...

Hep aynı son, hep aynı tablo:
Roller farklı, ama senaryo hep aynı.
Sen seviyorsun...
O gidiyor.
Bu döngü hep böyle devam ediyor,
Ahmet gidiyor, Mehmet geliyor.
Ama yine hüzün, yine ayrılık.

Biri kapatsın artık gözlerimin bozuk vanasını,
Ağlamaktan yoruldu gözlerim.
Daha kaç acıyı vurmam gerek?
Daha kaç ayrılığı asmam gerek?
Daha kaç hasreti kör etmem gerek?
Bitmiyor sensizliğin acısı, sancısı...
Bitmiyor.

Bir sigara içimlik bile dolsaydın ciğerlerime, razıydım.
Oysa sen, daha gelirken aklına koymuşsun gitmeyi.

Ben gözlerine aşk ile bakarken,
Senin bedenimi arşın arşın gezmen
Sadece hançerine müsait bir yer bulmakmış meğer.
Ne körmüşüm, görmemişim
Arkana sakladığın nefreti.
Sevgisizliğini görememişim.

Oysa "destur" deyip sevmiştim,
"Bismillah" deyip tutmuştum elini.
Şimdi "tövbe estağfurullah" deyip gidiyorum.
Yüreğin,
Sevdan,
Gözlerin senin olsun.

Yıkılmış bir şehir gibiyim.
Herkes ve her şey bana yabancı.
Şiirlerin senin olsun,
Şarkıların senin...
Sen, yüreğimdeki umut gemilerimi yaktın.
Bir katilsin artık yüreğim de,
Bir katil..!
22.06.2025 15:05