Kasımlar Şiiri - Birisi Var

Sevincin rengi solar önce
Taze umutların bitişidir her gece
Sonra “bir umut” dersin…
Belki, belki solgunluk kalkar? !
Yeşerir belki, renklenir bahar…
Ama soluk hayalleri yere düşürür tekrar;
Hüzünlüdür Kasımlar! ..

Herkeslerin içinde kimsesiz kılar.
Önce sebep olur sana
Sonra lanet okursun ona
Bir bakarsın sağa sola…
Yazın ortası kar
Öksüz ve yetim bırakmışlar;
Acımasızdır Kasımlar! ..

Önce bağlar ellerini, sonra yumar gözlerini.
Şefkatle sarıp sarmalar
Mutluluk, heyecan ve gülen bakışlar
“İşte” dersin. “İşte tutunacak bir dal”
Lakin aldanma!
Kartal kalkarsa dal yine sarkar;
Tekerlemedir Kasımlar! ..

Çözümler hep düğümlenir,
Gönüller hep göl eylenir
Gider başka yere akar…
Dumanı gözlere zarar,
Ateşi yüreği yaralar
Islak bir ad, tebessüme inat;
Gözyaşıdır Kasımlar! ..

Haykırırsın hazin ay’a
Batar bahtı karalıya
Hele bir yol aralığa
Her ekimden sonra başlar,
Yakar gözü kanlı yaşlar
Canan olur ellere yar;
HUZURsuzdur Kasımlar! ..

Madem yar etmeyecektin beni bağrında...
O halde;
Ne diye var ettin beni yirmialtıncı canında?
SÖYLE KASIM!
(26/11/1990'a...)