Dumanlar arasında dağa doğru tırmanıp yükselen
Aralığın ayaz mevsimine kıl çadırlarını bozmuş gelmiş yörüklükten efsane
Öz geçmişiyle nufus kağıdı kadar özdeşmiş iki keçisini zeytinlikler kıyısında yayar otlatırken
Parçalanmış bulutlar aralanıyor dağın zirve doruğunda, güneş damlayıp sızıyor
Bulanık ılıklardan süzülmüş öğle sonrasına nemli bir kedi çığlığı sıyrılıp
Kaktüslü yola portakal kasalarının ardından
Çenileyip ürüşen köpeklerle pazar yerinin boş arazisinde kaçıp kovalaşmanın nabzını tutuyorlar
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta