İnsan doğduğunda küçük bir kartopu gibidir,
Masum, şirin, sade ve tertemiz.
Büyüdükçe yükü artar, renkleri çoğalır.
Kartopu büyür bir tepeden yuvarlandıkça,
Önüne gelen her şeyi alır içine,
Koyu renkler, kara lekeler yapışır üstüne.
Yol aldıkça zamanla gider sadeliği,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.