Kartalın Umudu Şiiri - Aslıhan Duran

Ve bir kartal havalandı Allahuekber Dağları’ndan,
Umut saçacaktı kanatlarının ucundan,
Her yerde karanlık, her yer kan revan,
Toparladı neyi var neyi yoksa umut kokan,
Uçtu, uçtu, uçtu,
Apar topar başka diyara göçtü,
Şimdi gördüğü bu omuzları çökük insanlar,
Bir vakitler dimdik duran birer koçtu,
Ne değişmişti?
Ne değişmişti de insanlar kendilerinden kaçtı?

Ve bir toz bulutu yükselir gökten,
Karışır birbirine ruh ve us,
Şaşırır ne yapacağını gecede gündüze eren,
Çoktan dalmıştır uykuya gündüzde geceyi gören.

Gökyüzünü sarmış kara bir bulut,
Nasıldır somut ve nedir soyut?