Gara Gözlüm Şiiri - Aslıhan Duran

Bana deyiler ki senli bir Yârım varmış,
Seni ondan seviymişem,
Yok vallah Gara Gözlüm,
Ben seni, sen oldugın için seviyem,
Ama ister miydin deyisen,
Hee dogrıdır, yalan yok, istiyem,
Bir yârım olacahsa eger,
O da senden olsın istiyem.

Sen içime düşeli beri uzııın zaman oldı,
İnsanlara hala aynadamadım,
Aynamiyler, ne edim?
Seni neden bu denli sevdıgımı,
Neden bele tutuldıgımı aynamiyler,
Sorıp duriylar,
“Orda kim vardır?
Kimi seviysen ki orayı seviysen? ”
Yaw yoktır işte, aynamiymisiğiz? !
Ne edem, varsın onlar ele sansınlar,
Ben seniyle mutlıyım ya,
Varsın aldansınlar.

Ben Gonya aşıgıyam Gara Gözlüm,
Ondan başka bir yere gittim mi nefes alamiyem,
Daraliyem,
Birkaç gün geçınce sıkılıp dönmek istiyem,
Dönüşte o bugday denizlerini görende,
“Elhamdülİllah” diyem,
Yani bele sevinç doliyem,
Ben heç bir yerden dönerken,
Fena olmamışam Gara Gözlüm,
Üzılmemişem,
“Vay ayrıliyem burdan! ” dememişem,
Bir tek senden,
Senden ayrılırken,
Göz pınarlarıma söz dinnedemiyem,
Ne var ne yoksa içlerinde,
Ortaya dökiyler hislice…

Urfam,
Derdimin ortagı,
Gara Gözlerini Yaratan’a gurban oldıgım Yârım,
Tutkunam siye, biliysen,
Torpagını son göreli iki buçık ay olmadı daha,
Lakin yine de gavruliyem,
Sanırsın seni bi asırdır görmiyem,
Vıııyyyy,
İçime bi daş otırmış sanki,
Ne etsem de çıkmiy,
Gara gözlü kéhve çekirdegim,
Biricigim,
Daha çagırmiysan,
Sensizlikten ölecegam…

28.01.09 / KONYA / 16.06