Şavşat'tır Diyarı Yoncalı Köyü
Ahıska göçmeni, komyetler soyu
Hakikat bellemiş Kemalist yolu
Al bayrağı şeref bildi de gitti.
Memleketten başka döş tanımazdı
Teyyare'den başka kuş tanımazdı
İnönü'den başka baş tanımazdı
CEHEPE ye gönül verdi de gitti.
Ağaya-paşaya etmemiş minnet
On beş yıl köyüne eylemiş hizmet
İnşallah mekânı hurişan Cennet
On dokuz torunu gördü de gitti.
İki oğlu vardı, iki de kızı
Serinde fırtına, bağrında sızı
Hazana dönüştü baharı yazı
Ömrünü gözerden süzdü de gitti.
Küçük evladından hep dert yanardı
Ahh dedi mi ciğer-yürek kanardı
Hırsıza-nursuza parlar kınardı
Yobaza kükreyip, tozdu da gitti.
Ortanın solunda koştu yoruldu
Poyraz yeli gibi esti duruldu
Sonun da Ahiret yolu görüldü
Otağ-ocağını bozdu da gitti.
Dilinde nefret yok, uzaktı kinden
Feyz-himmet almış mezhepten-dinden
Övgüyle bahsetti, sorduysam kimden
Ecel yeli vurdu, soldu da gitti.
Kantarı doğruydu, yoktu hilesi
Nazime nenemdi gönül serası
Nurbay'la Orhan'a kaldı mirası
Oğul-uşağına güldü de gitti.
Yoncalı uğruna döktü terini
Komyetgil kaybetti böyle birini
Hurişan eylesin Mevlam yerini
Vezir-i derinden üzdü de gitti...
Vezir PEHLEVAN 18-Kasım-2025
Vezir Pehlevan
Kayıt Tarihi : 18.11.2025 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!