İnanılmaz yalnızlıkla doğdum ben,
inanılmaz yalnızlıkla da gidiyorum-
ölümün öpüşüne karşın.
Sonsuzluğu size bırakıyorum, dostlar…
Bir de
şafağın tortusunda uyanıveren
o incecik ot sapını-
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta