Karma Dersler Şiiri - Kemal Karapıçak 2

KARMA DERSLER

KALP divanında kurulur büyük meclis.
Burda sorguya çekilir müflis nefis.

SÖZ var söleyenini candan dinletir.
Söz var, insanı inim inim inletir.

GÖNÜL bir aynadır, kırılırsa susar,
İçinde ne varsa dışarıya kusar.

AKIL dediğin baş üstünde, baş bilge,
Baş yere düşer ise bozulur denge.

BİLGİ bir kandildir; sönmeyen loş ışık,
Cehalet,açlar sofrasında boş kaşık.

HAYAL bir gölgedir;gelip geçen serap,
Tutmaya kalkışma sonu sana azap.

AŞK, engin bir deniz, dibinde delik yok,
Delik yok velakin, arayan deli çok.

SABIR, saman alevi; çoktur dumanı.
İçin için yanar, iç burkar amanı.

NİYET, bir tohumdur,düşünce toprağa,
Helâl sulanırsa, dönüşür yaprağa.

DUA öyle bir sır ki, çıkar semaya
Avucun dolar taşar, tutarsa maya.

VEFA bir cevherdir, herkeste bulunmaz,
Sadakat elbisesi üstünde durmaz.

İNSAN isen insan gibi yaşa; dik dur.
Yaradana yâr ol, insan olmak budur.

ZAMAN bir nehirdir, dolu dizgin akar,
Bazen ağır aksak, bazen dingin akar.

ÖMÜR, sanma sakın başı sona uzak,
Nefis, şeytan, heva heves hepsi tuzak.

ÖLÜM açık kapıdır, geçilir bir gün,
O gün, kimine zulüm, kimine düğün.

Kemal Karapıçak - ÇORUM