Karınca yuva kurmuş, yol, yol eder odamı
Hasret yüreğe durmuş mecnun eder adamı
Oy gençliğim, gençliğim neden benim çektiğim
Başak vermez bükülür her dem benim ektiğim
Karınca kararınca dik tutarım başımı
Akşam gün kararınca hüzün çatar kaşımı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



