Ey! zavallı karınca yemi.
Ne zannedersin sen kendini
Bilmez misin? Bir nefestir ayakta tutan seni.
O da tükenince göreceğim ben seni.
Ey solucanların soğuk yiyeceği
Gelmez ki hiç aklına öleceği
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
her büyüğün bir büyüğü var
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta