Karınca Kararınca Şiiri - Aydın Durucan

Bazen hayatın yüzü gülmüyor yüzüne
Olamıyorsun herzamanki ruh halinle
İyi hissetmiyorum diyorsun kendini
Tam yalnızım dediğin zamanlar
Bir klavye tuşuyla açılıyor sana bütün kapılar
Samimi sıcak hepsi gönülden bu insanlar
Bir yudum sevgi ikramı olsa da karşında
Buda yeter bana karınca kararınca

Dışarının ayazından titreyen bir beden
Sanki üşümüş donacak dedirten
Sıcak bir ortam bulsa
Girecek hiç düşünmeden
Bir tebessümü bile menfaat gören
Dost kalmamış dediğin bir anda
Bir klavye tuşuyla da olsa
Isınıyor bu beden karınca kararınca

Yanıyorum dediğin anda
Sanki yetişiyor imdadına
Sıcak kumlardan serin sulara atlar gibi
İnsanın gönlü ferahlıyor samimi bu dostlarla
Bir küçücük tebessüm de olsa
İstersen sıcacık bir nefes
Sonuçta bir klavye tuşuyla
Gönderiyorsun dostlarına karınca kararınca