Akşam saatleri, gün yavaş yavaş karanlığa dönüyordu kardeşim...
Gerçi gündüzde karanlık gibiydi, içimdeki sıkıntının, içimdeki hüznün dili yoktu.
Tercüme edilmiyordu...
Sanki akşam olacaklar içime doğmuşta dünya bana erkenden kararmıştı kardeşim.
Üzerimde nedenini bile bilmediğim,
tanımlayamadığım bir yorgunluk vardı,
içim içime sığmıyordu kardeşim.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta