…………….“deniz üstü köpürür hey canım rinna nay, rinna rinna nay”
. deniz üstü köpürmüş..
ay’ın mahzun ve yorgun, yıldızların kendilerini aradığı bir hırçın gecede
öfkeyle bilenmiş bütün sarhoşluklar, damaklarını parçalıyordu iskelede
yan masa aşklarını umursamaz kadehler, kendi dalgalarında çarparken
yolunu gözlüyordu umut son geminin gene de, ışıkları sönmüş bir fenerde.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
