Ey İstanbul! Ey Sevgili!
Saçlarıma tel tel karanlık düşürdün
Karanlığı bir nakış gibi işledin saçlarıma
Yüreğime damla damla ateş düşürdün
Yangın yeri eyledin beni
Sen karanlık oldun ben ateş
Ateşimle aydınlattım, gündüz eyledim gecelerini
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
