Karanlık konuştuğunda susar bütün cümleler
Cümlesiz öğütler iner mermerleşmiş kalplere
Bir nisan yağmuru gibi vurur yosun tutmuş camlara
Bilemez insan,anlayamaz ve yaşayamaz solgun cümleler arasında
Karanlıktır aydınlatan yürekleri,aynı zamanda kanatanda
İki zıttın ortasıdır karanlık
Zıtlıkları aşan ulaşabilir karanlığın bağrına,aynı zamanda gölgelerin uzağına
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta