Gece yarısı, pencerem yağmurlu
Her damla, geçmişe götürür beni
Acı geçmişim, oturur yanıbaşıma
Ve başlar, içimi alev alev yakmaya.
Hayaller soldu, usul usul öldü
Yalnızlık örttü, her yerimi sessizce
Acılar sindi, yüreğime işlendi
Karanlık geçmişim, artık bir parçam.
Karanlık geçmişime, bir eyvallah demişim
Demişim ama, unutamam geçmişimi
Her hatırladığımda, yüreğimi bir acı sarar
Ama hep derim, acıyla aran iyi olacak.
Uzaklarda kaldı, o mutluluk denen şey
Işığı göremiyorum, karanlık çöktü üstüme
Geçmişi başa sarıyorum defalarca
Acı çekiyorum, geçmişimi başa sardıkça.
Geçmişe takılma, ileri bak derler
İleri bakıyorum ama geçmişi de unutamıyorum
Zihnimden çıkmıyor, karanlık geçmişim
Acıyı istemiyorum ama acıya doyamıyorum.
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmişinin çok kötü olduğunu ve geçmişini hatırlamak doysmadığını bir şiirle anlatak istemiştir.
beceriksiziz ikimizde bu bahsinde bahrin,
keza karşılaşırız kuytumuzda bile/bile,
hep çıkıştaki o ışığa bir adım kala...,
karanlık korkulu bir tünelin,
kendi sıkışık karanlığına aşık olması gibi,
küskünüz aydınlığa ve,
biz ikimiz siy/ah seviyoruz...,
beyaz bir kağıtsa elbet,
bir müsveddeye dönüşebilir
ve kalbimin en ücrasının,
sağlanabilir teması kalbinle;
ki kağıdın üstüne boşalmış mürekkep,
ölü suskunluklar saçabilir pekala,
beyaz kırışık kağıda...,
ve mayası ikiz tabiatlı keklikle güvercin,
hem bozkır, hem harman yeri kokar…,
\iyigeliyorgönülyarasınadenizdenesenrüzgâr\
kanatları birbirine dikili,
ha keklik/güvercin, ha turna/martı,
atmaca olamadıktan sonra,
ne ayrılık türküsü söyleyebilir,
ne de uçuşur göğe sarmaş/dolaş…,
ve \iyigelmiyordurgunluğumapiyanonuntuşları\
gökte bir bulut ağlar turnasına,
çöplükte muhabbet kırıntısı
can çekişir martıya,
kan kaybediyorum kanadımdan
ve hızlıca düşüyorum,
düşerken bile uçmayı düşlüyorum,
ve \budefaölümdenkorkmuyorum\
ah;
TÜM YORUMLAR (1)